Simon Waterson. Ooit marine commando, nu de man die Hollywoodsterren afbeult tot ze eruitzien alsof ze zélf hun stunts doen. Zijn naam klinkt misschien niet meteen als een household name, maar zijn werk is wereldwijd te zien – op elk bioscoopscherm waarop Daniel Craig als James Bond van een hijskraan springt of door een muur beukt. Ik sprak hem in New York over training, discipline, blessures, comfortzones en waarom het grootste gevaar in de gym soms tussen je oren zit.
Zijn boek Intelligent Fitness is een handleiding voor iedereen die serieus werk wil maken van zijn lijf – of dat nu voor een Hollywoodrol is, of gewoon omdat je het zat bent om bij het traplopen te hijgen alsof je Everest beklimt.
Acteurs trainen: geen luxe, maar precisiewerk
Op het moment van het interview zit Simon in New York. Niet om een of andere acteur te drillen tot sixpack-niveau, maar voor research. Films worden tegenwoordig niet meer op de gok gemaakt – elk fysiek detail moet kloppen. “Niks ligt vast, maar ik hou van dat onvoorspelbare. Vandaag Disney, morgen explosies.”
Zijn aanpak is niets minder dan chirurgisch: script lezen, scènes analyseren, fysieke eisen vertalen naar trainingsschema’s. Shirtloze scène? Calorietekort. Achtervolging over daken? Functionele kracht en mobiliteit. Het resultaat: geen modefitness, maar atleten in camouflage van filmrollen.
“Becoming Bond betekent: atleet worden”
“Je kunt geen fitheid acteren” zegt Simon. En dat geldt niet alleen voor acteurs. Mensen denken nog altijd dat drie keer per week trainen genoeg is om eruit te zien als Daniel Craig in Casino Royale. Fout. Fit zijn is een fulltime mentaliteit. Voor de camera én erachter.
Waterson’s cliënten weten dat. En áls er al eens eentje denkt dat hij ermee wegkomt, zorgt Simon er wel voor dat die illusie snel verdwijnt. Met schema’s die strak zijn als een Zwitsers horloge en motivatie die eerder op een militaire missie lijkt dan op een PT-sessie, houdt hij zijn sterren scherp. “Ze weten waar ze ja tegen zeggen.” zegt hij droog. “En het maakt mijn werk alleen maar makkelijker.”
De mythe van de ene perfecte training
Er bestaat geen ‘juiste’ oefening, zegt Simon. Alleen een juiste uitvoering – afgestemd op het lichaam, de rol, en de context. Toch gaan dingen soms mis. “Blessures zijn onvermijdelijk” zegt hij. “Het gaat erom hoe je ermee omgaat.” Preventie, luisteren naar het lichaam, slimme aanpassingen: geen poespas, wel effect.
Maar de grootste uitdaging is niet fysiek. Het zit tussen de oren. Een blessure haalt niet alleen het lichaam onderuit, maar ook het zelfvertrouwen. Simon’s aanpak: niet dramatiseren, maar managen. Rustig blijven, herplannen, en mentaal erbij blijven. Recovery is geen zwakte. Het is deel van de strategie.
Comfortzones zijn overrated (meestal)
Tom Hiddleston zei ooit: “Ik ben blij buiten mijn comfortzone, zolang het me brengt waar ik moet zijn.” Simon knikt instemmend, maar voegt er meteen aan toe dat zijn werk vaak níet draait om het pushen, maar juist om het afremmen. “Soms is mijn werk om iemand te vertellen: niet rennen, maar rusten.”
Als iemand als Hiddleston elke ochtend op nuchtere maag tien kilometer wil rennen terwijl Simon probeert spiermassa op te bouwen, dan ontstaat er wrijving. “Dan ben ik de spelbreker,” grinnikt hij. “Maar wel met reden.”
De 5-2 methode: efficiëntie boven alles
Simon’s 5-2 methode (vijf oefeningen, twee minuten cardio tussendoor) is geen ingeving, maar een resultaat van jarenlange ervaring. Het past in elke setting: thuis, in een hotelkamer, in de gym, of in een jungle. Het geheim? Simpel. Geen loze pauzes, maximale focus, en een systeem dat je overal kunt toepassen.
“Efficiëntie is key” zegt hij. “We hebben geen tijd voor onnodige fratsen.” Het klinkt bijna zen: minder poespas, meer resultaat.
Gear is handig, maar je lijf is het belangrijkste
Simon is niet vies van apparatuur. Hij noemt merken als Keiser, Eleiko, Woodway, maar benadrukt dat het niet om de prijskaartjes draait. “Een simpel ab-wheel van een tientje kan net zo effectief zijn als een apparaat van tienduizend euro.” Wat telt, is hoe je het gebruikt. En dat je überhaupt begint.
Herstel is geen pauze – het ís je training
Als je Simon hoort praten over herstel, lijkt het bijna belangrijker dan trainen zelf. “Slaap is je sterkste wapen.“ En nee, daar bedoelt hij niet acht uur onder een donzen dekbed mee. “Het begint met kleine dingen: eerder naar bed, tech uit, koude douche na je training, meditatie. Geen dure toestellen nodig. Je hoeft geen ijskamer in te stappen om je lichaam te leren resetten.”
Het grootste probleem? Schuldgevoel. Dat stemmetje dat zegt dat je lui bent als je niet traint. “Dat moet je herprogrammeren. “Herstel ís onderdeel van het proces. Zonder herstel? Geen vooruitgang. Punt.”
De TRX en andere militaire vindingen
Het gesprek eindigt met een knipoog naar Simon’s militaire achtergrond. Zijn liefde voor de TRX – oorspronkelijk bedacht met parachutekoord aan een tank – is daar een mooi voorbeeld van. “Functionele training is improviseren; je past je aan en je gebruikt wat je hebt. Net als in het veld.”
Samengevat?
Simon Waterson laat zien dat training geen optelsom is van sets en reps, maar van discipline, aanpassing, en het vermogen om jezelf serieus te nemen – zónder jezelf te serieus te nemen. Zijn boek – Intelligent Fitness – is geen fitnessbijbel, maar een routekaart voor wie bereid is werk te maken van zijn lijf.