Een sportreep, een gelletje, energy chews en sportdranken: het lijkt alsof je zonder deze geconcentreerde energiebronnen geen serieuze sporter kunt zijn. Van Hyrox-atleten die op maximale intensiteit trainen tot trailrunners die kilometers door de bergen afleggen, van ultra-runners die tot diep in de nacht doorploeteren tot klimmers die urenlang aan een wand hangen, en triatleten die in volle vaart hun energievoorraden aanvullen: voor hen kunnen deze producten daadwerkelijk een verschil maken. Merken als Maurten, Clif, SiS (Science in Sport) en 226ERS claimen de ultieme sportvoeding te bieden. Maar laten we eerlijk zijn: hebben we deze suikerbommen écht nodig, of is het vooral slimme marketing?
Ook ik trapte erin. Jarenlang gebruikte ik zonder nadenken sportrepen en gelletjes, vaak uit gewoonte, zonder echt te beseffen of ze daadwerkelijk een toegevoegde waarde hadden. Voor een gewone training in de sportschool of een stevige hike had ik het idee dat ze me hielpen, maar eerlijk gezegd merkte ik nauwelijks verschil. Pas toen ik begon met het Project IJzersterk fitnesscoachingprogramma en mij serieus ging voorbereiden op de Hyrox, begon ik te beseffen dat sportvoeding niet zomaar een gimmick is. In mijn zoektocht naar beter inzicht in sportvoeding sprak ik met Peter van Dartel van AthleteSportsWorld.com, die me een beter beeld gaf van wanneer sportvoeding echt zinvol is en wanneer het puur marketing is.
Wat zit er écht in die sportrepen?
Tijdens lange en intensieve trainingssessies merkte ik pas hoe snel mijn glycogeenvoorraden uitgeput raakten en hoe goed getimede energie-inname daadwerkelijk verschil kan maken. Maar dat bracht ook de vraag: als het pas bij dit soort zware inspanningen écht effect heeft, waarom gebruiken zoveel mensen ze dan voor een simpele sportschoolsessie?
Eén ding is zeker: energierepen en gelletjes bevatten veel calorieën. Een gemiddelde reep van 50 gram levert al snel 200 kcal, wat neerkomt op een flinke boterham met kaas. Maar waar een boterham nog vezels, eiwitten en gezonde vetten bevat, bestaat een groot deel van deze repen uit geraffineerde suikers en glucosestroop, aangevuld met een paar kunstmatige vitamines om het gezond te laten klinken. De marketing verkoopt ze als ‘brandstof voor je prestaties’, maar voor veel mensen zijn ze simpelweg overbodig.
Merken als Maurten en SiS zijn hier een uitzondering op. Ze hebben wetenschappelijk onderbouwde producten die speciaal zijn ontwikkeld om efficiënt door het lichaam te worden opgenomen. Maurten gebruikt een hydrogeltechnologie die voorkomt dat suikerpieken en -dalen optreden, terwijl SiS isotone gels biedt die zonder extra waterinname verteerd kunnen worden—handig voor intensieve duursporters.
Voor wie zijn ze wél nuttig?
Natuurlijk, er zijn situaties waarin zo’n snelle energieboost functioneel is. Ultra-runners die 100 kilometer rennen en hun glycogeenvoorraad gaandeweg moeten aanvullen, klimmers die lange routes in de bergen afleggen en snel toegankelijke calorieën nodig hebben, of triatleten die tijdens een wedstrijd simpelweg geen tijd hebben om een volwaardige maaltijd te eten. Voor hen kunnen producten als Clif Bloks, SiS gels of 226ERS Vegan repen daadwerkelijk het verschil maken. Peter van Dartel van AthleteSportsWorld.com verwoordt het treffend:
Train je langer dan een uur, dan is bijvoorbeeld een gel of sportreep een praktische energiebron voor een betere prestatie en herstel.
Zijn opmerking raakt precies de kern. Sportvoeding heeft zijn plaats, maar vooral bij langere en intensievere inspanningen. Voor de gemiddelde fitnessbezoeker of recreatieve hardloper? Die heeft echt geen gelletje of energy chew nodig om een training van een uur door te komen. Sterker nog, voor wie sport om af te vallen of op gewicht te blijven, kunnen deze producten juist averechts werken. Je lichaam verbrandt misschien 400 kcal tijdens een stevige training, maar als je daarna een energiereep van 250 kcal naar binnen werkt, is het netto-effect minimaal. Het voelt misschien alsof je iets gezonds doet, maar in werkelijkheid heb je vaak gewoon extra calorieën toegevoegd die je helemaal niet nodig had.
Hoe kies je een goede energiereep?
Mocht je toch een energiereep willen gebruiken, kies dan een product dat daadwerkelijk doet waarvoor het bedoeld is: energie leveren zonder onnodige ballast. Een goede reep bevat voornamelijk koolhydraten (minstens 50 gram per 100 gram), weinig vet (onder de 3 gram per 100 gram) en niet te veel vezels, want die vertragen de opname van energie. Extra toegevoegde vitamines en mineralen? Meestal overbodig.
Merken die bekendstaan om hun functionele sportvoeding zijn onder andere:
- Maurten – High-tech energieproducten zonder kunstmatige toevoegingen, populair onder topatleten.
- SiS (Science in Sport) – Biedt isotone gels en goed uitgebalanceerde energierepen.
- Clif Bar – Biologische ingrediënten en uitgebalanceerde koolhydraten voor lange duurinspanningen.
- 226ERS – Vegan sportvoeding met complexe koolhydraten voor langdurige energie.
Naast de inhoud speelt ook de praktische kant een rol. Een reep die je niet open krijgt met ijskoude vingers tijdens een trailrun, of die bij warm weer in een kleverige brei verandert, is volstrekt onpraktisch. Clif Bloks en 226ERS gels scoren hier goed omdat ze handig verpakt zijn en onder verschillende omstandigheden goed blijven.
Conclusie: energiereep of slimme marketing?
De meeste sporters hebben geen energierepen nodig. Voor extreme inspanningen en lange duurtrainingen kunnen ze nuttig zijn, maar voor de doorsnee sporter is het vooral een slim verpakte, dure suikerreep. Wil je echt brandstof voor je training? Kies dan voor merken die wetenschappelijk onderbouwde producten aanbieden, zoals Maurten, SiS en Clif, en laat de generieke ‘gezonde’ repen links liggen. Ik heb zelf ervaren dat goed getimede sportvoeding pas echt verschil maakt bij intensieve, lange trainingen: vooral tijdens mijn Hyrox-voorbereidingen, waar energiemanagement een cruciale rol speelt. Dus voordat je de volgende keer een gelletje open trekt voor je hardlooprondje van vijf kilometer, vraag jezelf af: is dit echt nodig, of trap ik gewoon in een marketingtruc?
