Daniel Craig stopt na No Time To Die met het spelen van de rol van James Bond. Deze film mag met recht het sluitstuk van zijn serie Bond-films worden genoemd. Craig speelt de sterren van de hemel in deze zeer persoonlijke 25ste James Bond-film. Wees trouwens niet bang, enorme spoilers ga je hier uiteraard niet vinden. Ik zal het verhaal wel wat in bedekte termen proberen te duiden.
No Time To Die is geen standaard James Bond avontuur. De film wijkt zelfs behoorlijk af van klassieke films als Goldfinger (1964), The Spy Who Loved Me (1977), The Living Daylights (1987) en GoldenEye (1995). Zelfs Spectre (2015) is als je No Time To Die hebt gezien vrij gewoon.
Eigenlijk startte het afscheid nemen van een klassiek verhaal waarin er iets in de wereld gebeurd, Bond het oppikte hij bij M langsgaat, het onderzoekt, de schurk dood en het meisje krijgt al bij Casino Royale (2006). De eerste episode uit de Daniel Craig era waarin James zijn licence to kill krijgt en zijn grote liefde verliest. Een ijzersterke boekverfilming. Bond krijgt het in de films daarna, die allemaal bij elkaar horen, persoonlijk flink voor zijn kiezen. Na de dood van zijn geliefde M (Dame Judi Dench) moet hij zich opnieuw uitvinden.
Het verhaal
James (Daniel Craig) en Madeleine (Léa Seydoux) genieten van elkaar in het Italiaanse Matera. Maar al gauw wordt hun rust verstoord. Is Madeline wel ze zegt dat ze is? Tijdens de actie met James in de Italiaanse stad zie je hem zich kapot schrikken. Hij is echt overdonderd van wat er met hem gebeurd. Gelukkig herstelt hij zich snel.
In Londen is een stel misdadigers inmiddels bezig met het ontvoeren van wetenschapper Valdo Oubruchev (David Dencik). Eentje met een duidelijke agenda. Dat zet de wereld van James Bond op zijn kop. Hij kan dan nog niet vermoeden wat er allemaal gaat gebeuren. En al helemaal niet wie erachter zit.
Zijn oude vriend Felix Leiter vraagt hem om een pakketje op Cuba op te halen. Een jongedame zal daar op hem wachten. Het is Paloma (Ana de Armas). Ze heeft duidelijk lol in haar werk. Het is alleen jammer dat we haar maar zo kort in de film mogen meemaken.
Ik ga vanaf nu niet verder uitweiden over het verhaal maar je snapt waar het naar toe gaat; Er is een dreiging en deze moet worden opgelost. James Bond staat in No Time To Die voor zijn heftigste missie ooit.
Personages
Daniel Craig ademt James Bond, dat mag ook wel na 16 jaar en vijf films. Je ziet het in alles terug. De maniertjes, de actie het overtuigende spel dat Craig beheerst alsof hij zijn veters strikt. De Bond van Craig heeft het in al die jaren enorm voor zijn kiezen gehad. Verloor hij eerst zijn grote liefde daarna was het de enige vrouw die hij sinds zijn actieve dienst vertrouwde. In No Time To Die zie je James Bond worstelen, lijden, vechten en de op de juiste momenten pieken. Al blijft humor door Craig niet zijn sterkste kant.
Léa Seydoux is duidelijk in haar rol gegroeid. Hoewel ze in Spectre al wat bagage meekreeg is dit in No Time To Die van een hele andere categorie. Swann heeft een nog moeilijkere jeugd gekend dan we in Spectre dachten. Het spel van Seydoux is overtuigend en soms wat afwachtend.
Aan Valdo Oubruchev gespeeld door David Dencik heb ik het eerste uur flink moeten wennen. Zijn onbenulligheid kwam er wat mij betreft te overtuigend uit. Kijk je kan een nerveuze man spelen maar te overdreven is ook niet goed. Totdat zijn personage een zeer belangrijk besluit neemt. Vanaf dat moment begreep ik het spel van Dencik beter.
Het schurken duo Ernst Stavro Blofeld (Christoph Waltz) en Lyutsifer Safin (Rami Malek) lijken wel wat op elkaar. Alleen is Safin ook een vijand van James Bond. Ernst is duidelijk naar James. Safin is ondoorgrondelijk en gedreven door haat. Dat kunnen we volop aanschouwen. Een klassieke Bond schurk wil ik hem niet noemen. Nee hij is meer een Raoul Silva (Skyfall, 2012) type. De man heeft een missie en wil deze koste wat het kost volbrengen. Ook al kost het miljoenen mensenlevens. Daarnaast is hij een meester in het manipuleren van anderen.
Locaties
Locaties zijn altijd een belangrijk onderdeel van de James Bond-films geweest. Dus het zal niemand verbazen dat No Time To Die hierin niet teleur stelt. Het Italiaanse Matera is prachtig in beeld gebracht. Het spat eigenlijk van het scherm. Net als de tijd dat we in de film daar zijn overigens. Dit stuk van de film mag klasse worden genoemd. Matera gesitueerd in de regio Basilicata is een eeuwenoude stad vol tradities. Een van deze zien we in de film terug. De werkelijk prachtige helikopter en drone beelden laten de stad op haar mooist zien. Smalle straatjes en ruimere piazza’s vormen het decor van een spannende auto, motor en voet achtervolging.
Noorwegen gooit het over een andere boeg. Het huis wat we in de trailers hebben gezien ligt erg afgelegen. Op de buiten scènes na is alles intiem in beeld gebracht. De Schotse hooglanden dubbelen voor de omgeving van de Atlanterhavsveien in de regio Møre og Romsdal aan de Atlantische kust. Daar vind flink wat actie plaats tussen James en een aantal Land en Range Rovers. Het is prachtig in beeld gebracht. Deze achtervolging bracht mij tot het puntje van mijn stoel.
Het hoofdkwartier van Safin lijkt wel uit de koker van de production designer Ken Adam te zijn gekomen. Adam stond in de James Bond-films van Sean Connery en Roger Moore bekend om zijn fantastische en hoekige sets. De knipoog naar Doctor No heb je al in de trailers kunnen zien. Safin zijn schuilplaats zit ook vol met hoeken en enorme imponerende ruimtes.
En toch weet director of photography Linus Sandgren het samen met regisseur Cary Fukunaga mooi in beeld te brengen. Het is iets wat redacteur Joey me vertelde; wat ziet het camerawerk er goed uit. En wat klinkt de soundtrack van Hans Zimmer lekker. Daar kan ik hem alleen maar gelijk in geven. Het is zoveel sterker dan het werk van Thomas Newman.
Oordeel
Als je in No Time To Die een klassieke James Bond-film zoekt kom je bedrogen uit. Dat is eigenlijk sinds Casino Royale al het geval. No Time To Die is een emotionele achtbaan vol intriges en dramatische plotwendingen. Het zeer persoonlijke verhaal van James Bond wordt ondersteund door een sterke Léa Seydoux en Lashana Lynch die ondanks de geadverteerde snob dit absoluut niet blijkt te zijn. Vanwege de soms wat langdradige dialogen, die de film wel de nodige diepgang geven en het zeer verrassende einde kan ik No Time To Die niet anders beoordelen dan; Vier van de vijf sterren.
Dit artikel werd geschreven door Jorrit van der Valk en verscheen eerder op James Bond Nederland. De grootste James Bond community van Nederland.